De Agenda van de “Nieuwe Wereld Orde” (NWO)

Het drukken van papieren geld is een monopolie van de bankiersfamilie Rothschild, met een geschat vermogen van vierhonderdnegentigduizend triljoen dollar (490.000.000.000.000.000 dollar). De Rothschilds controleren alle Centrale banken van de wereld, m.u.v. Noord-Korea, Cuba en Iran (tot 2000 gold hetzelfde voor de Centrale banken van Afghanistan, Irak, Soedan en Libië). Het drukken van geld als papier is absolute macht. Je zou verwachten dat de families Oranje-Nassau en Rothschild ons zouden moeten betalen voor dit privilege, maar niets is minder waar, ze laten zich daarvoor nog extra belastinggeld toeschuiven ook. Bovendien bezitten de Rothschilds het IMF en de Wereldbank.
Vanaf 1861 besloot president Abraham Lincoln om zelf geld te printen. In 1864 werd Lincoln herkozen als president, hij werd op 14-4-1865 vermoord. Op 4-6-1963 ondertekende president John F. Kennedy order 11110, zodat de Amerikaanse overheid zelf geld kon drukken. Op 22-11-1963 werd Kennedy vermoord, nog diezelfde dag trok nieuwe president Lyndon B. Johnson order 11110 in. Khadafi ontwierp in 2011 plannen om het Libische olie in goud te laten betalen en de African Investment Bank en African Monetary Fund op te zetten, zodat Afrika zijn eigen geld zou drukken. Dit was al nadat onder aanvoering van Khadafi in de jaren 1990 Afrika via RASCOM zijn eigen telecommunicatiesatelliet kreeg voor een eenmalige investering van 400 miljoen dollar, terwijl ze daarvoor 500 miljoen dollar per jaar moesten betalen voor het huren van satellieten. Vervolgens werd de Arabische lente gefinancieerddoor George Soros, CIA en handlangers, zodat kolonel Khadafi gelyncht werd.
De Protocollen van de wijzen van Zion geven een goed beeld hoe bankiers de macht grijpen. Het is niet bekend wanneer de Protocollen opgesteld werden, maar wel wanneer ze voor het eerst “volledig” gepubliceerd werden (in een ander taal dan Hebreeuws): in 1905 in Rusland door Sergeï Nilus. Als je de Protocollen wilt lezen, beperk je dan niet tot de gecensureerde Nederlandse staatsvertaling van 1933.
De volgende onderdelen vind ik de interessantste.

Protocol 10
4. Als wij onze staatsomwenteling voltrokken hebben, dan zullen we tot de volkeren zeggen: “Alles is tot nu toe onzettend slecht gegaan, iedereen is uitgeput door hun lijden. Wij nemen de oorzaken van jullie lijden weg – nationaliteiten, grenzen, de verschillen in munteenheden. Het staat jullie vrij, vanzelfsprekend, om ons te veroordelen, maar misschien moeten jullie eerst onderzoeken of wij een rechtvaardig doel nastreven, voordat jullie ons berechten voor wat wij jullie bieden”… Dan zal de meute ons toejuichen en ons in triomf op hun schouders tillen in een unanieme triomf van hoop en verwachting. Als het algemeen kiesrecht, waarmee we op de troon van de wereld komen door zelfs de onderste lagen van de maatschappij te leren te stemmen door middel van vergaderingen en verenigingen, zijn doel bereikt heeft zal het voor de laatste keer dienstdoen om de unanieme wens te maken ons te leren kennen voordat men over ons oordeelt.

Protocol 12
1. Het woord “vrijheid”, dat men op verschillende manieren kan interpreteren, leggen wij als volgt uit –
Vrijheid is het recht om te doen wat de wet toestaat. Deze interpretatie van het woord kunnen we op het juiste moment gebruiken, zodat we bepalen wat vrijheid is, omdat de wetten alleen datgene zal verbieden of toestaan wat wij wensen volgens het voorgaande programma.
3. Wij zullen op de volgende wijze met de pers omgaan: wat is de rol van de pers heden ten dage? Het dient om de passies op te wekken en aan te wakkeren waar nodig voor onze doelen of anders dient het de egoïstische doelen van partijen.
Het is vaak oppervlakkig, oneerlijk, en stemmingmakend en het grootste deel van het publiek heeft geen idee welk doel de pers heeft. Wij zullen het zadelen en beteugelen met harde hand: wij zullen hetzelfde doen met alle producten van de geprinte pers, want waarom zouden wij de aanvallen van de pers stoppen, als wij het doel blijven van pamfletten en boeken?
De producten van publiciteit, die thans nog veel geld kosten omdat ze gecensureerd moeten worden, zullen we tot lucratieve bronnen van inkomsten voor onze Staat maken: we zullen een speciale drukbelasting heffen en voor het oprichten van kranten en drukkerijen waarborgsommen eisen voordat we de uitgave toestaan; om zodoende onze regering te vrijwaren voor iedere aanval van de pers.
Voor iedere poging ons aan te vallen, als dat nog mogelijk zou zijn, zullen wij zonder genade geldstraffen opleggen. Maatregelen als drukbelasting, verzekeringen voor roekeloosheid en boetes die door de verzekeringen gedekt worden, garanderen een reusachtig inkomen voor onze overheid.
Zeker zullen sommige partijbladen zich niet laten afschrikken door geldboetes, maar bij de tweede aanval zullen wij ze eenvoudig onderdrukken.
Niemand zal ongestraft onze onfeilbaarheid in regeringsaangelegenheden in twijfel kunnen trekken.
Het voorwendsel voor het de onderdrukken van een blad, zal zijn dat het blad de openbare orde verstoort. Ik verzoek u er op te letten, dat onder de kranten, die ons aanvallen er ook zijn die wij zelf opgericht hebben, maar deze zullen uitsluitend punten aanroeren wie wij zelf willen aanpassen.
4. Geen enkel bericht zal zonder onze voorkennis gepubliceerd worden.
Dat resultaat bereiken we al, doordat alle berichten door een klein aantal persbureaus ontvangen worden, waar ze samenkomen uit de hele wereld. Deze persbureaus zullen geheel van ons zijn en slechts datgene bekend maken wat wij voorschrijven.
5. Wanneer we nu al de gedachtewereld van de GOY-maatschappijen zodanig beheersen dat zij allemaal de wereldgebeurtenissen alleen nog maar zien door de gekleurde brillen die wij ze opgezet hebben.
Wanneer er nu al geen enkele Staat meer is die ons kan verhinderen om toegang te krijgen tot wat GOY-domheid Staatsgeheimen noemt: hoe zal onze positie dan worden, als we erkend worden als de wereldvorst in de persoon van onze koning van de hele wereld?
6. Laten wij terugkeren naar de toekomst van de pers.
Iedereen die uitgever, bibliothecaris of boekhandelaar wil worden, moet daarvoor een diploma halen, die bij twijfel, onmiddellijk wordt ingetrokken.
Met zulke maatregelen wordt het denkvermogen een educatiemethode in de handen van onze overheid, die niet langer toestaat dat de massa van de naties wordt afgeleid in zijwegen en sprookjes over de zegen van vooruitgang.
Is er iemand onder ons die niet weet dat deze fantoomzegeningen direct leiden naar stomme sprookjes over anarchistische organisaties tegen autoriteit, omdat vooruitgang – of eigenlijk het idee van vooruitgang – het concept van emancipatie voor iedereen heeft geïntroduceerd, maar zonder te weten wat de grenzen zijn…
Alle zogenaamde liberalen zijn anarchisten, zo niet in feite, dan in ieder geval in gedachten. Elke daarvan streeft naar het sprookje van vrijheid en valt exclusief voor de wettigheid van anarchie om te protesteren voor het recht om te protesteren …
13. Onze kranten zullen tot de meest uiteenlopende richtingen behoren – aristocratische, republikeinse, ja zelfs anarchistische – voor zolang natuurlijk slechts dat de huidige staatsvorm nog bestaat… Net als de Indische afgod “Vishnu” zullen zij honderd handen hebben, waarvan elke hand een vinger heeft voor elk van de meningen van het publiek.
Als de hartslag versnelt zullen deze handen de publieke opinie leiden in de richting die wij willen, omdat een opgewonden patiënt zijn vermogen om te oordelen verliest en makkelijk openstaat voor suggestie.
De domkoppen, die geloven dat zij de opinie van de krant van hun eigen overtuiging verdedigen zullen onze mening weergeven, of in ieder geval één die ons welgevallig is
In het trotse geloof dat zij hun partijblad volgen zullen zij, in feite, de vlag volgen die wij laten wapperen.
14. Om ons leger van kranten op deze wijze te regelen, moeten wij de organisatie met grote zorgvuldigheid opzetten.
Onder de aanduiding persgenootschap zullen wij verenigingen van auteurs instellen, waar onze agenten ongemerkt de opdrachten en strijdkreten van de dag zullen vaststellen.
16. Deze aanvallen op onszelf zullen ook een ander doel dienen, namelijk, dat onze onderdanen overtuigd worden dat er volledige vrijheid van meningsuiting bestaat, zodat ze onze agenten de mogelijkheid geven alle vijandelijke pers als lege prietpraat af te doen, die hun bezwaren tegen onze maatregelen niet kunnen onderbouwen.

Protocol 13
4. Om het volk af te leiden, dat anders misschien opstandig wordt van de discussie over politieke kwesties, zullen wij nieuwe politieke vraagstukken opwerpen, namelijk, industriële vraagstukken. Laat ze over dit onderwerp maar discussiëren tot ze een ons wegen!
We staan de massa vrije tijd toe om, om een rustpauze te nemen van wat zij denken dat politiek is (doordat wij ze getraind hadden om in opstand te komen tegen de GOY-regeringen) onder voorwaarde dat ze nieuw werk vinden, in wat hetzelfde politieke onderwerp lijkt.
Opdat het volk zelf niet kan raden wat het doel is, zullen wij het verder afleiden met amusement, spelletjes, hobby´s, liefde en luchtkastelen… Spoedig zullen wij via de pers allerlei wedstrijden organiseren, in allerlei kunst en sport: belangstelling voor deze bezigheden zal hen definitief afleiden van vraagstukken waarin we tegen hen moeten optreden.
Terwijl de mensen meer en meer afleren zelfstandig te denken, zullen de mensen op dezelfde golflengte als wij praten, omdat wij de enige zijn die nieuwe denkrichtingen inbrengen… vanzelfsprekend alleen door zulke personen, die niet verdacht worden van solidariteit met ons.

Protocol 20
20. Wij hebben economische crises voor de GOYIM geproduceerd met geen ander middel dan het geld uit circulatie halen. Reusachtige kapitalen stagneerden, zodat geld aan de Staten werd onttrokken, die vervolgens constant gedwongen werden om dezelfde door ons gestagneerde kapitalen aan ons te vragen als leningen.
Deze leningen betekenen een zware last voor de Staat door de betaling van rente en maakte hen als schuldenaar tot slaaf van deze kapitalen… De concentratie van industrie uit de handen van de kleine meesters naar de handen van kapitalisten heeft alle levenskracht aan de mensen ontrokken en met hen ook aan de Staten…
29. Iedere staatslening bewijst zwakte en gebrek aan begrip voor de rechten van de Staat. Leningen hangen als een zwaard van Damocles boven het hoofd der vorsten, die, in plaats van de benodigde gelden rechtstreeks bij hun onderdanen te halen in de vorm van een tijdelijke belasting, met uitgestrekte handen bij onze bankiers komen bedelen.
Buitenlandse leningen zijn als bloedzuigers, die men niet van het staatslichaam kan verwijderen totdat zij vanzelf afvallen of de Staat ze met geweld afschudt. Maar de GOY-Staten schudden ze niet af; zij laten zichzelf nog meer aanzetten, zodat zij aan deze vrijwillige aderlating onafwendbaar te gronde gaan.

Protocol 21
3. Staten kondigen aan dat ze zo’n lening aangaan en mensen kunnen intekenen voor hun waardepapieren, dat is, voor hun eigen schuldbekentenissen. Opdat zij door iedereen genomen kunnen worden, wordt de prijs van honderd tot duizend vastgesteld; de eerste intekenaren krijgen een korting.
De volgende dag komt het tot een prijsstijging; naar men voorgeeft wegens grotere vraag. Na enige dagen maakt men bekend, dat de staatskas overvol is en dat men niet meer weet wat men met al het geld aanmoet. Men maakt bekend, dat de intekening vele malen het bedrag van de benodigde lening overschrijdt; hierin ligt het hele toneelstuk – kijk, zeggen ze, wat een vertrouwen is getoond in de begroting van de regering.
4. Maar als de komedie afgelopen is, blijkt dat een schuld en een toenemend belastende schuld is gemaakt. Om de rente te kunnen betalen, zijn middelen nodig om nieuwe leningen te verkrijgen, die niet alleen opslokken, maar ook nog de schuld doen toenemen.
En als dit krediet uitgeput is, worden nieuwe belastingen noodzakelijk, niet voor de lening, maar alleen om de rente hierover te dekken. Deze belastingen zijn dus een schuld om een andere schuld te dekken…