Het geheime verdrag van Verona (1822)
Het geheime verdrag van Verona van 22 november 1822 tussen Frankrijk, Oostenrijk, Pruisen en Rusland is een van de vele acties van de Jezuïeten om o.a. de Amerikaanse republiek te vernietigen.
Het geheime verdrag van Verona:
De ondergetekenden, speciaal gemachtigd voor het aanbrengen van een aantal aanvullingen aan het verdrag van de Heilige Alliantie, nadat hun respectieve geloofsbrieven uitgewisseld zijn, en kwamen als volgt overeen:
ARTIKEL 1. De hoge verdragsluitende Mogendheden, zijn ervan overtuigd dat een systeem van een representatieve regering die als onverenigbaar is met de monarchale beginselen met als stelregel de soevereiniteit van de mensen met het goddelijk recht, gaan beide partijen, in de meest plechtige wijze, voor elk gebruik van inspanningen om een einde te maken aan het systeem van representatieve regeringen, ongeacht in welke land in Europa het kan bestaan, en te voorkomen dat het word ingevoerd in die landen waar het nog niet bekend is.
ARTIKEL 2. Zoals niet kan worden betwijfeld is de vrijheid van de pers als meest krachtige middel gebruikt door aanhangers van rechten van naties ten koste van die van de prinsen, de Hoge Verdragsluitende Partijen beloven wederzijds tot het nemen van alle gepaste maatregelen om het te onderdrukken, niet alleen in hun eigen land maar ook in de rest van Europa.
ARTIKEL 3. Ervan overtuigd dat de beginselen van de religie het sterkst bijdragen om naties in toestand van passieve gehoorzaamheid te houden die zij te danken hebben aan hun vorsten, de Hoge Verdragsluitende Partijen verklaren dat zij het voornemen ondersteunen om in haar respectieve lidstaten de maatregelen te treffen die de geestelijkheid kan aannemen, met als doel hun eigen belangen, nauw verbonden met het beschermen van gezag van de vorsten en de overeengekomen bevoegdheden aan te sluiten bij het aanbieden van hun dank aan de Paus voor wat hij voor hen al heeft gedaan, en vragen zijn voortdurende samenwerking in hun opvattingen voor het onderwerpen van de naties.
ARTIKEL 4. De situatie van Spanje en Portugal verenigt ongelukkigerwijze alle omstandigheden waar dit Verdrag speciaal naar verwijst. De overeengekomen partijen, met vertrouwen naar Frankrijk ervoor zorg te dragen een eind te maken, aan hen aangesteld om haar bij te staan in zaken die zich het minst compromit (sic) met hun eigen mensen en de bevolking van Frankrijk door middel van een subsidie van de kant van de twee machten van 20.000.000 frank elk jaar vanaf de datum van ondertekening van dit verdrag tot het einde van de oorlog.
ARTIKEL 5. Met het oog op het vaststellen van het schiereiland in de orde van de dingen die bestonden vóór de revolutie van Cadiz, en het veilig stellen van de gehele uitvoering van artikelen en het huidige verdrag te verzekeren, geven de Hoge Verdragsluitende Partijen elkaar het wederzijdse vertrouwen dat zolang hun standpunten niet zijn vervuld, alle andere ideeën of maatregelen van nut te verwerpen zijn, en zullen zich richten op de kortst mogelijke termijn aan alle bestaande autoriteiten in hun Staten en al hun agenten in het buitenland, met het oog op het oprichten en verbinden in de richting van voltooiing van de objecten uit dit verdrag.
ARTIKEL 6. Dit verdrag moet worden aangepast met veranderingen zodra nieuwe omstandigheden daar aanleiding voor geven, hetzij op een nieuw congres of aan het hof van één van de contracterende partijen, zodra de oorlog met Spanje beëindigd wordt.
ARTIKEL 7. Dit verdrag zal worden bekrachtigd en de ratificaties worden uitgewisseld in Parijs binnen een tijdsbestek van zes maanden.
Overeengekomen in Verona op 22 November 1822.
Voor Oostenrijk: METTERNICH
Voor Frankrijk: CHATEAUBRIAND
Voor Pruisen: BERNSTET
Voor Rusland: NESSELRODE
SECRET TREATY OF VERONA
The undersigned, specially authorized to make some additions to the treaty of the Holy Alliance, after having exchanged their respective credentials, have agreed as follows:
ARTICLE 1. The high contracting powers, being convinced that the system of representative government is equally as incompatible with the monarchical principles as the maxim of the sovereignty of the people with the divine right, engage mutually, in the most solemn manner, to use all that their efforts to put an end to the system of representative governments, in whatever county it may exist in Europe, and to prevent it being introduced in those countries where it is not yet known.
ARTICLE 2. As it can not be doubted that the liberty of the press is the most powerful means used by the pretended supporters of the rights of nations to the detriment of those of princes, the high contracting parties promise reciprocally to adopt all proper measures to suppress it, not only in their own States but also in the rest of Europe.
ARTICLE 3. Convinced that the principles of religion contribute most powerfully to keep nations in the state of passive obedience which they owe to their princes, the high contracting parties declare it to be their intention to sustain in their respective States those measures which clergy may adopt, with the aim of ameliorating their own interests, intimately connected with the preservation of the authority of the princes and the contracting powers join in offering their thanks to the Pope for what he has already done for them, and solicit his constant cooperation in their views of submitting the nations.
ARTICLE 4. The situation of Spain and Portugal unite unhappily all the circumstances to which this treaty has particular reference. The contracting parties, in confiding to France the care of putting an end to them, engaged to assist her in the matter which may the least compromit (sic) them with their own people and the people of France by means of a subsidy on the part of the two empires of 20,000,000 of francs every year from the date of the signature of this treaty to the end of the war.
ARTICLE 5. In order to establish in the Peninsula in the order of things which existed before the revolution of Cadiz, and to insure the entire execution of the articles of the present treaty, the high contracting parties give to each other the reciprocal assurance that as long as their views are not fulfilled, rejecting all other ideas of utility or other measure to be taken, they will address themselves with the shortest possible delay to all the authorities existing in their States and to all their agents in foreign countries, with the view to establish connections tending toward the accomplishment of the objects proposed by this treaty.
ARTICLE 6. This treaty shall be renewed with such changes as new circumstances may give occasion for, either at a new congress or at the court of one of the contracting parties, as soon as the war with Spain shall be terminated.
ARTICLE 7. The present treaty shall be ratified and the ratifications exchanged at Paris within the space of six months.
Made at Verona the 22nd November, 1822.
for Austria: METTERNICH
for France: CHATEAUBRIAND
for Prussia: BERNSTET
for Russia: NESSELRODE
Bron: CONGRESSIONAL RECORD – SENATE. 64th CONGRESS, 1st SESSION VOLUME 53, PART 7 Page 6781 25 April 1916
Zie ook: Het Rijksconcordaat (1933), Behold a Pale Horse en het topje van de ijsberg (boek), Boniface VIII – The bull Unam Sanctam (1302)
